Krawat jest nieodzownym dodatkiem męskiej garderoby. Dodaje klasy i elegancji, jest wyróżnikiem stroju niejednego mężczyzny. Czy znasz historię powstania krawata? Kto wymyślił tą oryginalną ozdobę?
 |
Pierwsze ślady pewnych form przypominających krawat prowadzą do III wieku p.n.e. Zostały one utrwalone na szyjach figur chińskich żołnierzy Terakotowej Armii cesarza Qui Shi Huang. |
Kolejne tropy początków „krawatowej” mody prowadzą do starożytnego cesarstwa rzymskiego. Archeolodzy na podstawie badania wizerunków rzymskich żołnierzy na kolumnie Trajana powstałej w około 113 roku, wskazują na zawiązane na szyjach Rzymian chusty. Prawdopodobnie miały one chronić przed zimnem i wiatrem. Nie przyjęły się one jednak powszechnie, być może za sprawą ówczesnego wielkiego poety Horacego, który uznawał je za oznakę zniewieścienia.
|
Krawaty na nowo odkryte zostały podczas wojny trzydziestoletniej w XVII wieku. Walczący u boku francuskiego która Ludwika XIV chorwaccy żołnierze nosili kolorowe chusty na szyi.
Podczas przeglądu wojsk król zwrócił uwagę na ich piękno, a ponieważ był wielkim pasjonatem mody, postanowił wprowadzić te ozdoby „na salony”, a na cześć Chorwacji – Croate – nazwał je cravatte.
|
 |
Tym razem moda na krawaty szybko rozszerzyła się, początkowo w Anglii, by dalej opanować cały świat. Na każdym dworze bowiem chciano wyglądać modnie i podążać za najnowszymi trendami mody, które wytyczała Francja.
Siedemnastowieczne krawaty charakteryzowały się ogromnym przepychem, szyto je z koronek, tasiemek, muślinu i batystu i wiązano w kokardy. Mogli sobie na nie pozwolić jedynie najbogatsi panowie.
W kolejnych wiekach wygląd krawata zmieniał się od szerokich, kilkakrotnie okalających szyję fularów czyli chust angielskich dandysów, do wąskich i długich krawatów, bardziej przypominających te współczesne.
W XIX wieku zaczęły pojawiać się poradniki o tym, jak poprawnie nosić krawat i jak go wiązać. Najpopularniejsze dzieło „Sztuka wiązania krawata w szesnastu lekcjach” powstało w 1828 roku, wyszło spod pióra H. Le Blanc.
W 1926 roku Jesse Langsdorf – krawiec z Nowego Jorku wymyślił technikę ukośnego cięcia materiału i szycia krawata z trzech kawałków przez co osiągnął jego większą elastyczność. Krawat szyty w ten sposób był łatwiejszy w wiązaniu i bardziej odporny na odkształcenia w czasie noszenia.
 |
Krawaty na dobre zagościły w męskich szafach i od czysto praktycznych funkcji ochrony przed zimnem, przekształciły się w element dodający klasy, elegancji, sugerujący status, niezależność i siłę noszącego. |
Długość krawatów zwiększała się wraz z obniżaniem linii noszenia spodni. Obecnie krawaty mają przeważnie 140 cm długości i 6 – 9 cm szerokości.
Również i dziś krawat jest ważnym elementem męskiego stroju. Obecnie panuje dość duża dowolność co do wzorów, kolorów, szerokości i sposobów wiązania krawata. Ważne jednak, aby dobierać go ze smakiem.